Aron lijkt nog weinig geïnteresseerd in de wereld: drinken, slapen, gapen, slapen, …..
Het is zover: we hebben een zoon! Aron is vanmorgen om kwart voor 5 geboren. Het was hard werk voor Dorien, want Aron weegt wel 9 pond. Gelukkig gaat alles goed. Wat een geweldig geschenk van God onze Vader!
Klik hier voor het geboortekaartje.
Heerlijk, die gezichten…
Regelmatig krijg ik de vraag: “En, heb je nog een beetje contact met de mensen dáár?” Ik vermoed dan altijd maar dat ze de bijbelvertalers in Tanzania bedoelen. En ja, daar heb ik inderdaad veel contact mee. Sinds een aantal weken werk ik intensief mee met de vertalers en controleer nieuw-vertaalde hoofdstukken. En het gaat echt goed! Het was natuurlijk afwachten hoe het zou lopen, maar ik ben echt enthousiast hoeveel werk we zo kunnen doen. Dat dit werken-op-afstand zo’n geslaagde ervaring is geworden, is – denk ik – vooral aan twee dingen te danken. Enerzijds dat ik vertrouwd ben met de Tanzaniaanse vertalers en effectief met hen kan communiceren. Anderzijds dat we een geweldig softwareprogramma hebben om vertaalwerk te doen (Paratext 7).
Dit programma is helemaal ontworpen voor bijbelvertalers en geschikt gemaakt voor werken op afstand. Ik kan iedere dag zien hoeveel vorderingen een vertaalteam heeft gemaakt. Ook kan ik precies zien welke vertaler aan welke hoofdstukken gewerkt heeft en welke wijzigingen in de vertaling heeft doorgevoerd. Mocht ik zien dat een vertaler consequent dezelfde vertaalproblemen over het hoofd ziet, dan kan ik hem daar heel gericht bij begeleiden. Alles wordt nauwkeurig bijgehouden en automatisch worden veilige back-ups gemaakt. Als ik een nieuw-vertaald hoofdstuk controleer, kan ik bij iedere willekeurige zin een aantekening schrijven. Bij mijn vertalers verschijnt een noot als een rood vlaggetje in hun vertaling. De vertaler leest dan mijn opmerking of vraag, en verbetert de vertaling of beantwoordt mijn vraag. Is hij klaar, dan verandert het rode vlaggetje in een grijze op mijn scherm. Voor mij een teken dat de vertaler iets met mijn opmerking heeft gedaan, en dat ik kan kijken of de vertaling goed genoeg is. Is dat het geval, dan keur ik de vertaling van dat vers goed en verdwijnt het vlaggetje. Dit doen we zo iedere dag en in verschillende rondes. Net zolang tot de vertaling aan alle kwaliteitseisen voldoet. Je kunt je haast niet meer voorstellen dat bijbelvertaalwerk ooit zonder computers werden gedaan…..
Onze vertalers kunnen inmiddels sneller vertalen dan de adviseurs kunnen controleren. Toch is de eindcontrole belangrijk en ook voor het team een mijlpaal. Met de Kabwa vertalers heb ik tijdens ons verlof de vertaling gecontroleerd van de boeken Jona en Ruth, en een aantal hoofdstukken van het boek Handelingen. Ook met het Simbiti-team heb ik een aantal hoofdstukken uit Handelingen gecontroleerd, en ik was erg tevreden over de kwaliteit van hun werk. Voor de komende weken probeer ik zoveel mogelijk hoofdstukken uit Handelingen te controleren met de Kabwa- en Simbiti-vertalers. Hun talen zijn verwant, dus twee vliegen in anderhalve klap!
In een eerdere blog heb ik geschreven over mijn ‘viskunsten’ aan het water. Dat heeft me een aantal leuke afspraakjes opgeleverd. Al een paar keer heb ik met iemand aan het water gezeten om er samen een paar bakjes kibbeling uit te trekken. Tot nu toe heb ik getalenteerde collega’s gehad die er de nodige wisten te vangen. Vanmorgen vroeg – al om half zes zaten we aan het water! – probeerden Marnix Lukasse en ik ze te pakken te krijgen (al werden we soms afgeleid door een prachtig ijsvogeltje, opspringende karpers, en een houthakkende zwarte specht). We vingen in zo’n vier uur zo’n 50 vissen, waaronder een mooie snoek, een grote brasem en een knotsgrote karper.
En het vangen van de karper was een sensatie, eerlijk! Het is de grootste vis die ik in mijn korte leventje gevangen hebt. Een karper is een zware en sterke vis, en het vraagt alle concentratie om de lijn strak te houden en op het juiste moment te lijn te laten vieren. Het kostte ons 15 minuten voor we deze kanjer van een paar kilo in het net kregen.
Een prachtige ervaring om zo’n zware en vechtlustige karper te bedwingen met een werphengeltje die ik jaren geleden voor 15 euro heb gekocht. Toen we hem weer netjes teruggezet hebben in het water, vielen al die andere 48 voorns en bliekjes toch wel in het niet en besloten we om er maar gelijk een eind aan te maken. Wie zei trouwens dat vissen saai was?
Als we in oktober terug gaan naar Tanzania, wil ik graag iets voor m’n vertalers meenemen. Ik weet dat ze heel graag allebei een digitaal cameraatje willen. Voordat ik nu twee simpele toestelletjes nieuw ga kopen, dacht ik: laat ik eerst maar eens rondvragen of iemand nog een fototoestel heeft liggen die niet meer gebruikt wordt. Dus: mocht u een digitale camera hebben waar u wel van af wilt, dan houd ik me aanbevolen!
ps. Ze zijn voor deze twee Kabwa vrienden, Paul Meja en John Masige:
Sinds vorige week ben ik weer in het bezit van een visvergunning! Is altijd een hobby van me geweest. Liefst zo vroeg mogelijk aan de waterkant. Vorige week heb ik gevist aan een kanaal bij Lelystad, samen met mijn vader en oudste broer. De vangst was karig (39), maar gezellig was het wel om een paar uurtjes naast elkaar te zitten vissen. Ook in Harskamp hebben we viswater, en nog een mooie vijver ook. In een bosrijk hoekje van het militaire schietterrein is een prachtige vijver aangelegd die stampvol vis zit (voorns, karpers, brasems, snoeken, baarsen, paling, en nog wat kleiner grut). Je vangt altijd wel wat, zeker als je er vroeg bij bent. Om half 6 komt het hele bos tot leven, prachtig om daar bij te zijn. Zaterdag ben ik met mijn vader hier wezen vissen. We vingen er samen 77. De meeste waren wat aan de kleine kant, maar eentje was echt de moeite waard: een stevige brasem van zo’n 30-40 centimeter lang. Iemand anders zin om eens met mij te gaan vissen? 
Vandaag een fijne en productieve dag gehad. Heerlijk om goed uitgeslapen aan een nieuwe dag te beginnen, waarin niemand je plannen al om 9 uur in het honderd gooit. Na het ontbijt eerst een bijbelstudie gedaan uit mijn ESV Study Bible over Numeri 13-14. Ongelooflijk hoe mensen ooggetuigen kunnen zijn van Gods wonderen, en dan binnen een jaar of zo God volledig de rug toe willen keren. Een bijbels principe geleerd n.a.v. Num. 14:36-38: Lees verder →
We kregen zojuist een vriendelijk mailtje met een knipoog:
Is het misschien een idee om binnenkort een Nederlands weblogje te plaatsen? Het ziet er allemaal nog ‘erg ver weg’ uit op jullie weblog!
Het is misschien wel een goede typering van waar we zelf ‘zijn’. Lichamelijk in Nederland natuurlijk, maar in gedachten ook nog wel heel veel in Tanzania. Je springt niet maar zo in een vliegtuig en vergeet pardoes je huis, werk en vrienden. Natuurlijk niet. We hebben de eerste weken in Nederland ervan genoten om veel van onze vrienden en familie weer te zien. Maar dat wordt nu wat rustiger. Iedereen is druk met het alledaagse leven, en wat doen wij? Lees verder →
We willen u van harte uitnodigen om ons te ontmoeten tijdens onze presentatie-avond op donderdag 24 maart. Tijdens deze avond willen we vertellen over ons leven en werk in Tanzania.
De presentatie-avond wordt gehouden in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Ede, Verlengde Maanderweg 146 in Ede. De avond begint om 19.30 uur.
We zien er naar uit u te ontmoeten!
André en Dorien
Voor meer informatie, neem contact op met het thuisfrontcomité: 0318-638498 (Wim en Evelien Kater)
Nog iets meer dan een week en dan komen we op verlof naar Nederland. We hebben in de afgelopen maand ons werk afgerond en onszelf ook een beetje voorbereid op de dingen die we in Nederland kunnen verwachten. Best spannend, zo’n eerste verlof. Hoe veel tijd zullen we nodig hebben om weer te wennen? Zal Michaja het leuk vinden om naar een ‘echte school’ te gaan? Zullen we erg druk zijn met alle presentaties en visites, of zal het juist erg rustig zijn omdat iedereen druk is met zijn/haar leven? En hoe zal het contact met de vertaalteams gaan als we op afstand een paar checks proberen te doen? En zal er genoeg tijd voor studie zijn? Lees verder →