Op 18 juli kwamen we rond 6 uur ’s middags terug van de conferentie in Kenya. Na een hele dag in de auto waren we behoorlijk moe. We zagen dat er in de tuin helaas niet veel gewerkt was in de twee weken dat we weg waren. We probeerden de deur open te doen, maar he, wat gek, het lijkt wel of er een ander hangslot op zit. Na wat heen en weer gebel met verschillende bewakers, probeerde Andre nog even alle sleutels aan zijn sleutelbos, en warempel, de goede sleutel zat er ook bij. De binnendeur zag er normaal uit. Het eerste wat we zagen, toen we ons huis binnenstapten, was een keuken zonder gasfornuis. Een lege plek. He?! Wat is hier gebeurd?!! Andre liep direct door naar de slaapkamer, waar we onze laptops hadden opgeborgen. De deur was ingetrapt, en de sloten van de kastjes geforceerd. De laptops weg, en na een korte inspectie constateerden we dat alle waardevolle dingen, met name electronica, allemaal weg was. De grotere dingen zoals meubels stonden er allemaal nog wel. Wat een schok, om zo thuis te komen.
We hebben direct de bewakers en de huisbaas gebeld. Twee van de drie bewakers kwamen direct (je kunt wel raden wat die derde dacht). De huisbaas kwam ook meteen en was ook enorm verontwaardigd. We hebben direct collega’s gebeld, die ook diezelfde dag of de dag ervoor thuis waren gekomen. Zij hebben ons geweldig opgevangen. Ik wilde absoluut weg van die afschuwelijke plek, die niet langer als ons thuis voelde. Met de kinderen ben ik naar vrienden gebracht, terwijl Andre nog met de huisbaas naar het politiebureau gegaan is. De twee bewakers die op kwamen dagen zijn direct in de boeien geslagen door de politie. Toen de volgende dag duidelijk werd dat het om die derde bewaker ging, zijn ze wel weer vrijgelaten. Die nacht hebben we geslapen in het huis van een collega die op verlof was. Ook de volgende dag zijn de kinderen en ik vooral bij vrienden geweest. Andre liet aan de politieagenten ons huis zien, en legde zijn verklaring af. In het huis was het nog een zooitje, daar heeft Andre eerst foto’s van gemaakt, en daarna het ergste opgeruimd. Aan het eind van die dag ben ik met de kinderen weer naar huis gegaan en hebben we er langzaamaan weer ons eigen plekje van gemaakt. Er is in een paar weken heel wat onderzoek gedaan, niet zozeer door de politie maar vooral door een van onze bewakers. Helaas is de dief nog steeds niet gevangen, en hebben we van onze spullen (nog) niets teruggezien.
We hebben het best moeilijk gehad met het feit dat de dief iemand is die we een goede vriend noemden. Hij werkte 5 dagen per week voor ons. We kenden hem vrij goed. We dachten dat hij het goed naar zijn zin had in zijn baan. Wat hem ertoe bewogen heeft om dit te doen, niet bij zomaar een onbekende, maar tegen ons, daar begrijpen we niks van. God heeft ons kracht gegeven om door te gaan, om het niet op te geven. Die eerste avond zat ik daar wel dicht bij. Niet omdat alle spullen weg waren die we met veel moeite hier naartoe gebracht hadden, maar omdat ik dacht dat ik niemand meer kon vertrouwen hier. Gelukkig bleek door deze situatie al heel snel hoeveel Tanzaniaanse vrienden we hebben, die we wel absoluut kunnen vertrouwen. Zoveel mensen die hun oprechte meeleven betuigden, en erg verontwaardigd waren over het hele gebeuren.
Inmiddels hebben we al heel veel praktische steun gehad van vrienden uit Musoma. Maaltijden werden gebracht, en boodschappen gedaan. Van iemand die voor langere tijd op verlof was kregen we een fornuis. Een gezin was nog in Nairobi, en ze hebben heel veel spullen voor ons kunnen kopen, zoals pannen, bestek, messen, lampen, router. Iemand anders is heel Musoma afgegaan op zoek naar een tapkraantje en schroefjes die we nodig hadden om onze waterfilter weer te laten werken. Iemand leende zijn tuinman aan ons uit zodat onze tuin er weer een beetje fatsoenlijk uit zag. Verder hebben we heel veel giften gekregen, van collega’s uit heel Tanzania. Ook in Nederlandse kerken zijn er spontaan collecten gehouden, en zijn er verschillende giften op de bankrekening gestort. We zijn er stil van geworden. God zorgt ontzettend goed voor ons. We hebben heel wat geleerd over gezegend worden en die zegening weer doorgeven naar anderen.
Voor gebedspunten gerelateerd aan deze inbraak: klik links op ‘gebedspunten’