Vandaag heb ik mijn laatste echte les gegeven aan de bijbelschool even buiten Musoma. Met gemengde gevoelens neem ik afscheid van ‘mijn studenten’. Dit semester heb ik samen met 20 studenten het boek Handelingen bestudeerd. Het is voor zowel mijzelf als voor de studenten een erg goede tijd geweest. We hebben zoveel nieuwe dingen ontdekt […]
Laatste les op bijbelschool Read More »
Het is bijna een jaar geleden dat de eerste Tanzanianen werden aangenomen om te worden getraind tot bijbelvertalers in ons project. Voor iedere taal zijn twee vertalers aangesteld. Er is heel wat training gegeven, over het leren schrijven van hun eigen taal, het gaan gebruiken van computers met vertaal-software, het doen van exegese, het herkennen
Het Kerst-Evangelie in 9 talen klaar! Read More »
We hebben jullie nog bijna niets verteld over iets wat heel belangrijk voor ons is: ons huis. Dus ik ben met de camera in de weer geweest, om het in beelden te vatten, wat niet heel makkelijk is. Omdat er zoveel is om te laten zien, krijgen jullie de rondleiding in etappes. We beginnen bij
We zitten alweer 281 dagen in Tanzania. Het leven hier krijgt z’n ritme, zeker sinds we in Musoma wonen. We hebben een fijn huis waar we ons thuis voelen, een rustige haven in een altijd in beweging zijnde buitenwereld. Soms is het gewoon fijn om je even af te sluiten, zeker op de dagen dat
De kerk, een zoektocht Read More »
We hebben alweer een tijdje niet van ons laten horen, maar het heeft een goede reden: we genieten op dit moment zó van ons werk. Ook al is het veel, we geven ons er helemaal voor. En dat betekent dat we de avonden die we thuis zijn, nodig hebben om even te ontspannen en op
Het eerste bijbelboek in Zinza! Read More »
Het is voor iedereen even wennen, maar ook ik (Dorien) ben nu aan het werk. Vier morgens in de week zet ik Michaja en Elisa in hun autostoeltjes en rij ik om kwart over acht de poort uit. Hobbel de hobbel, goed uitkijken voor de scheurbrommers, af en toe even goed toeteren, en dan zijn
Een gewone dag voor Dorien Read More »
We voelen ons eigenlijk altijd wel veilig hier in Musoma, in ieder geval overdag. Toch went het maar een klein beetje dat we altijd opvallen. Alleen al ons blanke huidje maakt dat we nooit aan de aandacht van anderen kunnen ontsnappen. Soms zouden we ook wel donkerbruin willen zijn en een beetje onzichtbaar onze weg
De relatie van Michaja en Elisa met Trix ontwikkelt zich elke week weer wat verder. Aaien zit er af en toe al in, en de momenten van panisch schreeuwend naar papa of mama rennen zijn ook al minder. Als we binnen zijn en Elisa hoort Trix blaffen, zegt ze verschrikt: “Mama! Mama! oef, oef!” terwijl
De hond, de schommel en de zandbak Read More »
Conferentie in Kenia Zaterdag, aan het eind van de middag, zijn we weer thuis gekomen vanuit Kenia. Het was een goede conferentie. Ik denk dat we met zo’n 80 collega’s bij elkaar waren en gedeeld hebben wat er in het afgelopen jaar is gebeurd. Erg goed om te horen waar iedereen mee bezig is, al
Een lijkkist in onze auto… Read More »
Karibuni Musoma! Om even voor 5 ’s middags landde het kleine vliegtuigje met een vriendelijke stuiter op de onverharde landingstrip van Musoma. Eindelijk, wat hebben we er naar uit gezien om in Musoma aan te komen. En nu zijn we er! Op weg We zagen dat een van onze collega’s al op ons wachtte, en