Onze tijd in Musoma zit erop. Na 12 jaar wonen en werken in Musoma is het moment gekomen om het los te laten en afscheid te nemen.
Iedere foto bewaart voor ons kostbare herinneringen.
We zijn al jarenlang goede vrienden met onze buren, en hun kinderen en de onze zijn samen opgegroeid. Het was goed om herinneringen met ze op te halen en afscheid te nemen.
Wat we niet helemaal verwacht hadden was dat onze vertaalkantoren opeens grotendeels weer dicht gingen. Nadat een van onze vertalers in een zuster-project plotseling stierf, werd iedereen weer sterk geadviseerd om vanuit huis te werken. Dat betekende dat ik mijn kantoortje mocht gaan leegmaken en vervroegd afscheid nemen van m’n geliefde werkplek. Ik ben dankbaar voor de vele uren dat ik met Tanzaniaanse vertalers in deze ruimte de Bijbel mocht vertalen in de talen van Tanzania.
Ook moesten we afscheid nemen van onze Nederlandse vrienden en collega’s, Michiel en Hanneke Louter. We gaan ze enorm missen, maar we zijn dankbaar dat we jarenlang samen mochten wonen en werken. Ze werden naar het vliegveld gebracht met een Toyota Corona!
Ook vanuit de Kabwa dorpen kwamen verschillende mensen afscheid nemen. Dit is een dochter van een bevriende predikant. De kinderen kennen elkaar al jaren.
Vorige week donderdag hebben we nog een afscheidsetentje georganiseerd voor onze werkers en een paar collega’s en vrienden. Het was fijn om te horen hoe God onze relaties gezegend heeft en ons leven iets van de liefde van God heeft doorgegeven. We zijn dankbaar voor zoveel fijne mensen in ons leven. Het afscheid valt ons zwaar.
Een onverwachte verrassing was dat er in de afgelopen weken nog konijntjes (en kuikens) geboren zijn. Dat gaf de kinderen toch een beetje troost bij al het afscheid nemen. Mama Sofia, onze huishelper, heeft zich over de meeste kippen en konijnen ontfermd.
We hebben nogal wat huisdieren om een plekje voor te zoeken. Afgelopen zaterdag was onze ‘kinderboerderijverhuisdag.’ Eerst was het de beurt aan onze poes Pixie, die bij een collega vertaler gaat wonen. De kinderen gaan haar erg missen.
Pixie houdt van avontuur, en bleef tot het eind haar kunsten tonen. Gelukkig was er geen verkeerspolitie om ons aan te houden.
Ook van onze twee honden moesten we afscheid nemen. Ze hebben een fijn thuis gevonden, maar we zullen ze missen.
Mama Sofia verraste ons met een heerlijke lunch, want honger hadden we zeker. We zijn de afgelopen weken heel wat kilo’s lichter geworden door alle drukte! Het zijn momenten als deze waarop we Gods liefde proeven via de mensen om ons heen.
Onze auto is inmiddels berucht om wat er allemaal in vervoerd is. Ook onze geiten vonden het allemaal bijzonder spannend en interessant.
Misschien wel onze grootste huisvriend, Laila. We hopen dat we haar de volgende keer dat we met de auto naar Musoma komen, kunnen meenemen naar Rwanda.
Eerder deze week hebben we ons hele huis leeggemaakt. De meeste spullen hebben we kunnen verkopen of een vriend mee blij kunnen maken.
Onze bedden, matrassen, ergonomische bureaustoel, en andere waardevolle of persoonlijke spullen die in Rwanda moeilijker te vinden zijn, zullen later naar Kigali gebracht worden. We hebben ons kostelijk vermaakt om te zien hoe alles op brommertjes vervoerd wordt, zelfs de grootste eettafels.
Wat er ook vervoerd moet worden, het past altijd en gaat vaak nog allemaal goed ook.
Op maandag hebben we het huis helemaal leeggemaakt. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat werden de tafels, stoelen, kasten, bureautjes, koelkast, diepvries en wat dan ook opgehaald.
Aan het eind van de dag waren we volledig uitgeteld!
Afscheid nemen van spullen is zoveel makkelijker dan van mensen. We weten niet wat de toekomst zal brengen en hoe vaak we nog terug zullen komen in Musoma. God weet de toekomst en we hebben er vrede mee dat wij het te zijner tijd wel zullen ontdekken.
Dank voor jullie gebed voor deze drukke en pittige periode van afscheid nemen, en bid mee voor de reis naar Rwanda. We vertrekken zaterdag 6 maart en hopen, als alles goed gaat, op woensdag 10 maart aan te komen in Kigali, Rwanda.
[meer informatie volgt in onze nieuwsbrief die we later deze week versturen]
Afscheid nemen doet pijn, maar is ook een goed teken van warme contacten die jullie hebben opgebouwd in de afgelopen 12 jaar.
Wij wensen jullie een goede reis naar Kigali, en we bidden voor jullie dat de nieuwe plek ook echt een thuis zal worden!
Hartelijke groet,
René en Carin Modderkolk
Afscheid nemen doet pijn, maar is ook een goed teken van warme contacten die jullie hebben opgebouwd in de afgelopen 12 jaar.
Wij wensen jullie een goede reis naar Kigali, en we bidden voor jullie dat de nieuwe plek ook echt een thuis zal worden!
Hartelijke groet,
René en Carin Modderkolk