Op 18 juli kwamen we rond 6 uur ’s middags terug van de conferentie in Kenya. Na een hele dag in de auto waren we behoorlijk moe. We zagen dat er in de tuin helaas niet veel gewerkt was in de twee weken dat we weg waren. We probeerden de deur open te doen, maar he, wat gek, het lijkt wel of er een ander hangslot op zit. Na wat heen en weer gebel met verschillende bewakers, probeerde Andre nog even alle sleutels aan zijn sleutelbos, en warempel, de goede sleutel zat er ook bij. De binnendeur zag er normaal uit. Het eerste wat we zagen, toen we ons huis binnenstapten, was een keuken zonder gasfornuis. Een lege plek. He?! Wat is hier gebeurd?!! Andre liep direct door naar de slaapkamer, waar we onze laptops hadden opgeborgen. De deur was ingetrapt, en de sloten van de kastjes geforceerd. De laptops weg, en na een korte inspectie constateerden we dat alle waardevolle dingen, met name electronica, allemaal weg was. De grotere dingen zoals meubels stonden er allemaal nog wel. Wat een schok, om zo thuis te komen. Lees verder →
Nog een insect die zich helemaal thuis voelt bij ons:
Lees verder →
Dit is Tanzania: je wilt de luiers van de waslijn halen en je vindt dit: 
Heel interessant om zo’n locust even van dichtbij te kunnen bekijken! Lees verder →
André zegt tegen mij dat er een mail van B. is met de vraag op wie hij woensdag moet stemmen namens ons (we hebben hem gemachtigd). Michaja hoort ons en zegt: “Waar praten jullie over?”
Andre: “We moeten tegen oom B. zeggen, wie wij kiezen om de nieuwe baas van Nederland te worden.”
Michaja: “O. Misschien ik wel!”
Hallo kinderen! Kennen jullie Michaja nog?
Michaja zit al weer een paar maanden in groep 1! Ze gaat naar een bijzondere school. Die school heeft namelijk maar 1 lokaal, alleen voor kinderen van groep 1! Nou ja, kinderen, Michaja is het enige kind in de klas. Hoe zou jij dat vinden? Geen andere kindjes in de kring? Ha! Je mag dan elke dag naast de juffrouw zitten. En haar juffrouw, die is tegelijk haar moeder. Hè?! Dat is gek! In Musoma, waar Michaja woont, zijn geen Nederlandse scholen. En daarom gaat Michaja naar de school bij haar thuis. Die staat in haar achtertuin. Lees verder →
Michaja: “Nou, als ik 5 ben gaan we naar een ander land hoor!”
Ons “verjaardagsweekend” (14 – 15 nov) brachten we door op het eiland Lukuba. We werden met een bootje opgehaald vanaf het strand. We kwamen gelukkig veilig aan ondanks Elisa’s pogingen om in het water te vallen. Onderweg zagen we nog allerlei vogels waaronder een soort pelikanen. Al met al duurde de boottocht een klein uurtje. Mooi even de tijd om erbij stil te staan dat ik weer een jaartje ouder ben…
Lees verder →
We hebben jullie nog bijna niets verteld over iets wat heel belangrijk voor ons is: ons huis. Dus ik ben met de camera in de weer geweest, om het in beelden te vatten, wat niet heel makkelijk is. Omdat er zoveel is om te laten zien, krijgen jullie de rondleiding in etappes.
We beginnen bij de buitenkant. Dit is wat je ziet als je ons terrein op de normale plek (de poort) binnenkomt:
Het is voor iedereen even wennen, maar ook ik (Dorien) ben nu aan het werk. Vier morgens in de week zet ik Michaja en Elisa in hun autostoeltjes en rij ik om kwart over acht de poort uit. Hobbel de hobbel, goed uitkijken voor de scheurbrommers, af en toe even goed toeteren, en dan zijn we alweer bij het kantoor. Niet vergeten tegen iedereen goedemorgen te zeggen en te vragen naar de welstand van de familie… Lees verder →